Fibromyalgie is de tweede meest voorkomende reumatische aandoening na artrose en wordt nog grotendeels niet herkend. Er wordt nu aangenomen dat het een levenslange aandoening van het centrale zenuwstelsel is die verantwoordelijk is voor toenemende pijn in het lichaam. Daniel Clauw, MD, hoogleraar anesthesiologie aan de Universiteit van Michigan, onderzocht vandaag de neurologische basis van fibromyalgie in een plenaire lezing op de Pain So American Annual Scientific Meeting.
Clauw legde uit dat fibromyalgiepijn meer uit de hersenen en het ruggenmerg komt dan uit delen van het lichaam waar een persoon perifere pijn kan ervaren. Aangenomen wordt dat deze aandoening verband houdt met veranderingen in de manier waarop de hersenen pijn en andere sensorische informatie verwerken. Hij voegde eraan toe dat artsen fibromyalgiepatiënten moeten verdenken van multifocale (voornamelijk musculoskeletale) pijn die niet volledig wordt verklaard door letsel of ontsteking.
“Aangezien pijntesten voor het hele lichaam worden versterkt bij fibromyalgiepatiënten, kan pijn overal voorkomen, zoals chronische hoofdpijn, viscerale pijn en sensorische overgevoeligheid komen vaak voor bij fibromyalgiepatiënten. mensen met deze aandoening, pijnlijke aandoening, ‘zei Clauw.
“Dit betekent niet dat perifere nociceptieve afgifte niet bijdraagt aan pijn bij fibromyalgiepatiënten, maar ze ervaren meer pijn dan normaal zou worden verwacht op basis van de mate van perifere input.” Mensen met fibromyalgie en andere pijnlijke aandoeningen “voelen de pijn die op hen betrekking heeft, die niet de aandoening hebben gehad die als druk wordt beschreven”, voegde Clauw eraan toe.
Vanwege de oorsprong van de pijn in het centrale zenuwstelsel bij fibromyalgie, zei Clauw dat opioïden en andere verdovende pijnstillers over het algemeen niet effectief zijn omdat ze de activiteit van neurotransmitters in de hersenen niet verminderen. “Het is niet aangetoond dat deze medicijnen effectief zijn bij patiënten met fibromyalgie, en er zijn tekenen dat opioïden fibromyalgie en andere significante pijn zelfs kunnen verergeren,” zei hij.
Clauw beveelt artsen aan farmacologische behandelingen te integreren, zoals gabapentinebehandelingen, tricyclische en selectieve serotonineheropnameremmers, niet-farmacologische methoden zoals cognitieve gedragstherapie, lichaamsbeweging en stressvermindering.
“Soms weegt de hoeveelheid therapeutische respons op een eenvoudige, goedkope medische behandeling zwaarder dan het medicijn,” zei Clauw. “Het belangrijkste voordeel is verbeterde prestaties, wat het primaire doel zou moeten zijn bij de behandeling van chronische pijn. De meeste patiënten met fibromyalgie kunnen hun symptomen zien verbeteren en een normaal leven leiden met de juiste medicatie en het uitgebreide gebruik van niet-farmacologische therapieën. “
is de gemeenschap
“Fibromyalgie kan zowel als een afzonderlijke ziekte worden beschouwd als als een gebruikelijke manier om pijn te centraliseren en chronisch te worden. De meeste mensen met de ziekte hebben hun hele leven chronische pijn, zei Clauw: “De ziekte kan moeilijk te diagnosticeren zijn als je de klassieke symptomen niet kent, omdat er geen enkele oorzaak of uiterlijke tekenen zijn”.
